Noot auteur : dit interview dateert van enkele jaren terug en is dus reeds gepubliceerd geweest.
Heel binnenkort zal u een podcast kunnen beluisteren met Johan Weckhuyzen. In die podcast zullen wij nog dieper kunnen ingaan op zijn reeds mooie loopbaan en zijn andere interessante activiteiten.
Heel binnenkort zal u een podcast kunnen beluisteren met Johan Weckhuyzen. In die podcast zullen wij nog dieper kunnen ingaan op zijn reeds mooie loopbaan en zijn andere interessante activiteiten.
Ongeveer 20 jaar geleden, in de zomer, sloeg ik op weg naar een middagje Belgische kust een afrit vroeger af naar het polderdorp 'Stalhille'. Dat was niet ver uit mijn route, ideaal dus . Ik kwam onaangekondigd op bezoek bij de kennel 'van de Duvetorre'. Als beginnende hondensporter en politieman wou ik eerst veel leren alvorens met een Mechelse herder te beginnen en te solliciteren bij de hondenbrigade. Tijdens mijn zoektocht op het internet viel het mij op dat ' van de duvetorre' een 'grote' naam was.
Niettegenstaande ik helemaal niet had verwittigd dat ik graag een bezoek wou brengen werd ik hartelijk onthaald door de fokker himself, Johan Weckhuyzen, die blijkbaar druk bezig was de kennels te kuisen, met zijn bottines aan. Onmiddellijk waarschuwde ik hem dat ik enkel kwam om bij te leren en niet om een pup te kopen.
Johan overdonderde mij. Ik werd rondgeleid en hij legde mij het reilen en zeilen uit van hun pension en fokkerij. Het was van meet af aan duidelijk. Deze man is één en al passie en toch heel erg professioneel.
Johan vertelde honderduit over de geschiedenis van de Belgische herder, over zijn voorliefde voor de Laekense herder, over het fokken, over pakwerk, over mondioring, over trainen, …
Dit bezoekje 'en passant' liep uit en ik kwam pas uren later buiten. Toen ik uiteindelijk in de duinen aan het wandelen was had ik maar weinig oog meer voor het natuurschoon. De passie van Johan voor de Belgische herder had me geraakt. Ik dacht aan alles wat hij mij had verteld. Veel informatie om te verwerken. Hij had mijn honger enkel maar groter gemaakt.
We zijn ondertussen bijna 20 jaar later en we zijn nog steeds niet uitgepraat.
Axel : Johan , mogen wij jou een professionele fokker noemen ?
Johan : Eigenlijk is fokken altijd een hobby geweest voor mij. Die hobby is weliswaar wel wat uit zijn voegen gebarsten. Het klopt dat ik jaren veel nesten heb gefokt maar ik heb dat nooit als beroep beschouwd. Samen met mijn echtgenote , Carine, runnen wij het honden- en kattenpension' Best Friends'. De Belgische herder is mijn passie en fokken werd dus een hobby die goed kon gecombineerd worden met ons pension.
Axel : Net als de Mechelse herder lijk jij zelf ook uit werklijnen te komen ?
Johan : haha. Ja, die vergelijking snap ik wel. Ik ben inderdaad een bezige bij. We hebben ook vele jaren honden verkocht over heel de wereld. Vooral voor politie en legers. Zo heb ik bijvoorbeeld eens een Mechelse herder persoonlijk bezorgd aan de Koning van Marokko waar ik de koning dan ter plaatse zelf training gaf. Dat was toch een aparte ervaring.
We trainden ook de honden zelf tot ze een basis hadden voor verkoop.
Axel : Maar ondertussen sloeg je ook een andere weg in ?
Johan : Ja, die van de bewaking. Ik sprong op die kar toen ik de kans kreeg om mee participeren in een nieuwe Franse firma met explosievenhonden. Vervolgens startte ik ook zo'n firma op in België: K9 Detection Belgium. Dat is dus een bewakingsfirma gespecialiseerd in, hoe kan het ook anders, werken met honden. We werken op luchthavens met explosievenhonden, op events sweepen we de accommodatie en ruimtes , met migratiecontrolehonden werken we in havens en we doen ook bewaking van firma's en VIP's met honden. We trainen onze honden allemaal zelf met ons team trainers: Bart Boudens, Shane Vanacker en Jos Van Kerckhove. Geen onbekende namen in de hondensport.
Axel : Maar laten we het vooral over de honden en het fokken hebben. Hoe gaat dat tegenwoordig nog ?
Johan : Wel, ik fok tegenwoordig heel wat minder dan ik in het verleden al gedaan heb. Maar ik doe dat nog altijd met dezelfde passie. We verwachten binnenkort trouwens nog 4 nesten.
Axel : Wanneer ben jij begonnen met fokken ?
Johan : Het eerste nest onder de naam ' van de Duvetorre' was in 1992 , het nest met daarin Quichot van de Duvetorre, van mijn vriend Jos Van Kerckhove , één van mijn bekendste Laekense herders. Die was Belgisch kampioen show en werkkampioen. Quichot heeft met Jos deel genomen aan 7 wereldkampioenschappen FMBB en FCI samen. Quichot verbaasde veel mensen omdat hij toen net zo goed was als de Mechelaars. Hij vererfde trouwens ook heel goeie pups. Ik noem Quichot dan ook graag als de start van mijn fokkerij. Zijn pups waren zeer sociaal , met een hoge werkdrift en zonder enige vorm van agressiviteit.
Axel : Waarom begon je eigenlijk met fokken ?
Johan : Ik begon te fokken met mijn Laekense herder , Max van het Kriekenbos, die 15 kampioenstitels had verzameld in schoonheid maar eveneens kampioen werd in het veldwerk. Daardoor kreeg ik een grote vraag naar pups en dekkingen met Max. Maar ik had toen helemaal geen interesse om fokker te worden en werkte dus samen met de kennels 'van het Kriekenbos' en 'van 't Hoogkwartier'.
Tot op het moment dat ik een dochter van Max liet dekken. Dat werd het nest waar de bekende Quichotte van de Duvetorre uit werd geboren. De fokster van 'van het Kriekenbos' was echter niet akkoord met die dekking . Toen besloot ik om een kennelnaam aan te vragen voor mezelf waardoor ik dus eigenlijk louter toevallig ben beginnen fokken. Later kreeg ik ook de vraag naar Mechelaars.
Axel : Wat is de basis van jouw kennel ?
Johan : Dat is ongetwijfeld de kennis hebben van de positieve en mindere punten van al de bloedlijnen . Veel heb ik in het begin geleerd van mijn leermeester Luc Van Steenbrugge van de wereldbekende kennel Des Deux Pottois. Ik ben aanvankelijk gestart onder het toeziend oog van Luc die me adviseerde waardoor ik prachtige resultaten kende. Dertig jaar later pas ik nog steeds diezelfde principes toe van Luc Van Steenbrugge , die me nog steeds naar successen leiden.
Ik mag onbescheiden zeggen dat mijn fok ook als basis heeft gediend voor grote politiehondenprogramma's zoals de wereldbekende NPA ( = Norwegian Peoples Aid ) dat honden fokte voor de detectie van landmijnen. Maar ook als basis voor DOD ( Departement of Defence in de USA ) die honden fokte voor het leger voor dual purpose.
Axel : Welke standaard had je jouw zelf voor gehouden om naar te fokken ? Had je een voorbeeld van hond ?
Johan : In het begin van mijn kennel telde ik zo'n 5 nesten Laekense herders en slechts 1 nest Mechelaars. Maar ik vermoed dat je het vooral over de Mechelaar wilt hebben. Wel, dan noem ik Elgos du Chemin des Plaines, kortweg Elgos. Ik was enorm door Elgos gecharmeerd omdat hij erg hard kon werken en toch heel sociaal was. Elgos werd dan ook de eerste reu die ik gebruikte op mijn teef die hoofdzakelijk de bloedlijn voerde uit de 'des Deux Pottois' kennel, met daarin G'Bibber en G'Vitou des Deux Pottois, om mijn eerste nest mechelaars te fokken. En dit op aanraden van mijn vriend Luc Vansteenbrugge van de kennel 'des Deux Pottois'. Het nest werd geboren in oktober 1993 , herinner ik mij nog.
Luc en ik waren zo tevreden dat ik zelfs een tweede, derde en vierde nestherhaling heb gedaan met die combinatie.
Uit de eerste nestherhaling is trouwens de fameuze Stoned van de Duvetorre geboren.
Axel : Hoe kies jij de combinatie om te fokken ?
Johan : Wereldtitels zijn leuk maar als fokker prefereer ik de hond van mijn buurman als hij bewezen bloedlijnen heeft boven een wereldkampioen wiens bloedlijn ik niet ken.
Een goed getrainde hond is niet noodzakelijk een goede vererver. Ik wil niet de kwaliteit van de africhter verder fokken maar wel de kwaliteit van de hond die hij door geeft.
De ouderdieren selecteer ik dus op basis van drie criteria : de wil om te werken , maar ook de wil om te leren en te willen werken voor hun baas en sociaal zijn. Dat laatste, sociaal zijn , is trouwens brandend actueel . Ik kies dus niet op basis van wedstrijdresultaten omdat die te veel afhangen van de training en niet alleen de mogelijkheid om goed te werken. De enige manier om wel die criteria te checken is om de honden te controleren op hun juiste stambomen en nagaan of die criteria ook gelden bij vorige generaties. Dat geldt voor mij als enige manier om een voorspelling te kunnen doen over de kwaliteit van de pups.
Axel : Het moet toch een enorme voldoening geven als fokker om jouw honden op het hoogste schavotje te zien staan ?
Johan : Ja, dat steek ik zeker niet weg. Ik begrijp dat u doelt op onder andere de meervoudige wereldkampioenen Yagus en Hasco van de Duvetorre , beiden afgericht door Mario Verslijpe. Mario Verslijpe is wereldtop maar dat moeten zijn honden ook zijn om zulke prestaties te kunnen neerzetten. Mario heb ik kunnen overtuigen om van de Duitse herder de overstap te maken naar de Mechelse herder door hem Stoned van de Duvetorre ( roepnaam Sam ) te presenteren. Die honden hebben mijn kennel zeker heel wat naambekendheid gegeven.
Maar ik ben evenzeer fier op de honden uit mijn fok die geen medailles halen maar wel presteren bij de politie, leger, in de sport of in een gezin.
Axel : Welke zijn jouw meeste bekende honden ?
Johan : Sinds ik fok onder de naam Van de Duvetorre in 1992 heb ik 53 nesten Laekense herders gefokt met heel wat kampioenen in werk en tentoonstelling, 229 nesten Mechelaars met veel werkkampioenen maar ook een aantal in show. We zijn nu in blijde verwachting van 4 nesten Mechelse herders trouwens.
Ik fokte 12 nesten Engelse Springer Spaniels waarvan één hond Frans kampioen werd in de jacht Field trial en 3 nesten Duitse herders. De Duitse herder , Tito Van de Duvetorre, behaalde een 2de plaats op de WUSV wereldkampioenschappen in Oostenrijk.
In totaal fokte ik dus 297 nesten.
Bij de Laekense zijn Quichot en Gayco de meest bekende en bij de Mechelaars zijn het vooral Stoned, Turcodos, Cougar , Yzer , Hasco en Yagus .
De nieuwe generatie in mijn kennel zijn Olaf van Bart Boudens en Qointreau van Shane Vanacker. Beiden zijn actief in de mondioring , niet zonder succes. Ik zie deze honden dus vaak aan het werk.
Wist je dat ook mijn vrouw fokte ? Zij had een twintigtal nestjes onder de kennelnaam 'Van Cajotjeshof ' en fokte zowel Cairn terriers als West Highland White terriers.
Axel : Denk je dat hondensporten zoals IGP en ringsport een goed criteria zijn om de selectie te doen van een ouderdieren bestemd om te fokken ?
Johan : Neen, niet alleen. Uiteraard kan de hondensport een hulp zijn om te capaciteiten van een hond te zien en hoe hij getraind is. Maar het geeft jou als fokker wel geen idee hoe de pups van die hond zullen zijn want ze worden geboren zonder training.
Competitie geeft u een beeld van een bepaalde hond , wat die zijn mogelijkheden zijn. Maar het geeft u geen informatie over hoe zijn voorouders presteerden. Om dat te weten moet je de stambomen kennen om te weten of de hond is gefokt met verstand van zaken en wat zijn familie heeft geproduceerd en vererfd. Of is die hond een lotto winnaar ?
Axel : Hoe denkt u over inteelt ? Is dat een goed idee bij het fokken of juist niet ?
Johan : Zonder inteelt en lijnteelt is het onmogelijk om de bloedlijnen onder controle te hebben. Wel op voorwaarde dat in- en lijnteelt gebeurt met kennis van zaken. Het is niet aan te bevelen aan iemand die geen kennis heeft van bloedlijnen.
Mixen brengt altijd verrassingen want het resultaat is altijd onvoorspelbaar. En dan is de veel gezegde spreuk geldig : ' fokken is gokken'.
Axel : Er zijn heel wat fokkers die fokken met ouderdieren maar die geen rekening te houden met de stamboom. Wat denk jij ?
Johan : Ik vind het gek en dom om niet te fokken met honden waarvan men de lijnen en de resultaten van het fokken niet kent. Te veel fokkers weten enkel wat de dekreu kan maar weten niet waar die reu zelf vandaan komt en hoe die dekreu aan die kwaliteit komt die ze graag zouden zien in hun puppies.
Axel : Tegenwoordig is de donkere mechelaar in buitenland erg populair. Veel fokkers hebben een voorkeur voor die donkere ouders in hun fok. Hoe denk jij over die donkere kleur in het fokken ?
Johan : Het zal u misschien verbazen maar de kleur interesseert mij wel degelijk omdat kleur mij al een indicatie geeft over de mogelijkse bloedlijnen. Donkere bloedlijnen blijken bepaalde zaken te vertonen. Maar dat geldt evenzeer voor de meer blekere Mechelaars die ook hun bepaalde eigenschappen hebben. Ik hou daar dus omwille van die eigenschappen wel degelijk rekening mee in het fokken.
Axel : Wat is het ideale karakter van de Belgische herders ?
Johan : Ik hanteer drie grote criteria. Deze zijn gebaseerd op wat wij , mensen, kunnen gebruiken in ons leven zoals voor de sport en bijvoorbeeld bij de politie. Ik vind dat de honden in onze sociale structuur moeten kunnen leven. Dat is tegenwoordig meer dan actueel : honden moeten sociaal kunnen zijn. Daarom vind ik dat erg belangrijk en wil ik dus sociale honden fokken met uiteraard een hoge wil om te werken. Dit gecombineerd met de mogelijkheid en de wil om te leren en te werken voor zijn baasje.
Axel : Welke definitie geef jij aan 'de mechelaar' ?
Johan : Een Mechelaar moet een mooi uitgebalanceerde hond zijn die aan de standaard voldoet. Maar dat is wel niet het belangrijkste. Het allerbelangrijkste is voor mij namelijk het karakter. Ik vind het spijtig dat de honden in de keuring enkel gecontroleerd worden op schoonheid en gezondheid. Dat is gemakkelijk vast te stellen als keurmeester. Maar hoe een hond kan functioneren in de maatschappij is een ander paar mouwen om te controleren.
De honden van 20 jaar geleden zijn verleden tijd. De tijd van de 'one man dog' is dus voorbij.
Als we tegenwoordig willen hondensport beoefenen moeten we rekening houden met de groene jongens. Dat is de realiteit. Als we binnen 20 jaar dus nog steeds willen met honden sporten dan zal dat alleen maar kunnen met een sociale hond die de juiste driften bezit. Zo een hond kan je evenzeer alles leren. Dat heb ik met het resultaat van mijn fok genoeg bewezen, denk ik. Door een slechte opvoeding kan je wel nog altijd van zo'n hond een moordmachine maken . Omgekeerd is echter onmogelijk : van een monster of een genetisch scherpe hond kan je een geen sociaal dier maken.
Axel : Hoe belangrijk is voeding voor jou als pensionhouder en fokker ?
Johan : Als gewezen sportman en licentiaat Lichamelijke opvoeding ken ik de waarde van voeding zeer goed. Dat is niet anders bij honden. En zeker niet bij werkhonden. Dan is alleen het beste goed genoeg. Goeie voeding maakt werkelijk het verschil. Zeker ook bij de 'probleemhonden' die we ook op bezoek krijgen in het pension.
Axel : Welke mechelaars zijn voor jou de meest tot de verbeeldingsprekende of welke mechelaars hebben op jou het meest indruk gemaakt ? En waarom ?
Johan : Elgos du Chemin des Plaines was de eerste Mechelaar waar ik van onder de indruk was. Zoals ik zei omdat hij zo sociaal was en toch zo'n sterke hond.
Zonder twijfel noem ik dan ook nog Stoned en Cougar van de Duvetorre. Resultaten van mijn eigen fok en werkelijk uitzonderlijke Mechelaars. Deze twee honden liggen mij erg nauw aan het hart. Ook omdat ik met deze honden veel tijd samen heb gespendeerd en kon vaststellen dat hun uitzonderlijke kwaliteiten als olie op het water dreven.
Axel : Heb jij zelf ook ervaring in de sport ?
Johan : Toen ik in 1984 afstudeerde als licentiaat Lichamelijke opvoeding was het eerst wat ik deed een hond kopen : een old English Sheepdog. Sindsdien is het keihard gegaan. Als sportman was ik erg competitief en toen ik aan competitie gehoorzaamheid begon met die Bobtail was er geen houden aan . Ik trainde nog harder en haalde zelfs het Belgisch kampioenschap. Vervolgens leerde ik ook andere sporten kennen maar ook andere rassen. Toen ik de Laekense herder leerde kennen was het liefde op het eerst zicht. Mijn eerste Laekense was Max van het Kriekenbos. Mijn volgende stap was de kennismaking met de ringsport, in de club van Leke. Daar ontmoette ik Lucien Rivière zaliger . Lucien was een fenomeen. Hij behaalde 17 Belgische titels in de ringsport. Lucien beschouw ik tot op vandaag als mijn leermeester in de sport. Maar hij was ook meer dan dat. We werden de beste vrienden. Hij stierf in 2018. Lucien zit in mijn hart.
Lucien Rivière had al snel gemerkt dat ik een sportieve kerel was en hij had weinig nodig om mij te overtuigen om ook pakwerker te worden. Door het werk uit te voeren van pakwerker kwam ik in contact met mijn tweede grote leermeester, Mijnheer Luc Van Steenbrugge. Hij werd mijn goeroe als fokker van Belgische Herders, eerst Laekense en later Mechelaars.
Ik heb altijd interesse blijven houden in andere sporten en bleef met Max ook gehoorzaamheid uitoefenen. Na deelname aan een Belgisch kampioenschap Gehoorzaamheid zijn we Veldwerk begonnen. Ook daar werden we succesvol met een Belgische titel. Het jaar daarop werden we tweede.
Daarnaast nam ik met Max deel aan in totaal 85 internationale tentoonstellingen en Max werd multi showkampioen met 15 titels van Finland tot Spanje waarvan twee wereldtitels. Daarom deed ik met Max ook aan IPO om de internationale werktitel te behalen en zo kreeg ik dan weer ervaring in het IPO.
Dus ja, ik heb wel degelijk heel wat ervaring in de sport. De laatste jaren op een lager pitje door mijn drukke schema maar daar hoop ik verandering in te brengen. Achteraan de firma hebben we nu ook een trainingsveld ingericht en zijn we gestart met een eigen groep onder de KUCBH.
Axel : Je bent ook voorzitter van het FMBB. De FMBB wint elk jaar aan populariteit. Zitten jullie bijna aan het plafond ?
Johan : Neen helemaal niet. We hebben nog heel wat plannen. Het FMBB is relatief jong. We hebben nog heel wat groeimarge. Toch mogen we ook al fier zijn op wat we hebben verwezenlijkt. Het eerste wereldkampioenschap van het FMBB hebben wij , hier in Bredene, georganiseerd in 1995. En kijk welke internationale organisatie het is geworden. Het laatste WK was in 2019 en er namen 925 honden deel uit 42 landen op 5 dagen tijd. Het WK FMBB is een hoogdag geworden voor de liefhebber van de Belgische herder . Er zijn niet alleen de verschillende disciplines : Canicross/bikejörging, agility, IGP, Obedience, mondioring en tentoonstelling maar ook al de variëteiten van ons ras zijn vertegenwoordigd. En dit met vertegenwoordigers uit heel de wereld maakt dit gebeuren werkelijk uniek.
Het spreekt vanzelf dat dit de realisatie is van een hele organisatie van gepassioneerde liefhebbers waarop ik als voorzitter terecht fier kan zijn. Bekijk eens de website voor het WK van dit jaar : FMBB 2024 | World Championship 2024 https://2024.fmbb.be
Het bestuur van de FMBB bestaat momenteel uit André Varlet als ondervoorzitter, Geert Bouckaert als secretaris en Edgar Scherkl als bestuurslid en mezelf dus als de voorzitter.
Dank u Johan,
Axel Van der Borght
Zie ook :
- https://www.k9trainingcenter.be
- K9 Detection Belgium – Bewakingsfirma Security West-Vlaanderen Oostende : https://www.k9detection.behttps://www.k9detection.be/">
- Facebook : https://www.facebook.com/VanDeDuvetorrehttps://www.facebook.com/VanDeDuvetorre">
- Kennel van de Duvetorre – working-dog : https://nl.working-dog.com/breedstation/van-de-Duvetorre-2118
Gepost op : 26 april 2024